Dünyaya geldik bir kere ama...

Bir şarkı var, bilirsiniz."Sev Kardeşim" diye.

"Dünyaya geldik bir kere ...Bir daha gelecek değiliz...Öyleyse yaşamaya,hayatın tadını çıkarmaya bak...Ye, iç, gül, oyna!" şeklinde...

Evet,bugün saf zihinlere aşılanan hayat felsefesi bu!Zavallı nesiller bu kabil felsefe ile yaratılış gayesini düşünmekten,insanlık kulluk vazifelerini hatırlamak, yahut araştırmaktan uzaklaştırılmakta, her ciddi mesele ve mevzuda diline pelesenk ettiği bir "boş ver!" ile mesuliyetsiz bir nemelazımcı, gayesiz bir avare olarak yetişmekte.Gençliğimizin bu gayesiz başıboş hali ne zamana kadar devam edecek, bilinmez.Beklenen o silkiniş, o uyanış, o ayrılış ne zaman tahakkuk edecek ve katledilen maneviyatlarının, kalplerinden sökülüp çalınan imanlarının,harcanan, boşa giden,kaybedilen kıymetli zamanlarının, bozulan,dejenere edilen ahlak ve karakterlerinin hesabını ilim, ahlak, namus ve maneviyat kasaplarından ne zaman sorup aldatılmışlığının intikamını ne zaman alacak kimbilir?

İnsan hayatının en güzel, en tatlı , en heyecanlı,en ateşli en faideli ve en verimli çağı gençliktir.
...
Aslında gençlik devri, çeşitli tehlikeli geçitlerle kaplı bulunduğu, en kritik en önemli devresidir. Bu devre içinde yalnız bir mevsimin değil, ayrı ayrı dört mevsiminde hüküm sürdüğünü görürüz.O, sırasında latif, duru, iç açıcı bir bahar gibidir.Sırasında hararetiyle etrafını yakan sıcak bir yazı andırır.Zaman olur ki, o genç ruh,yaprakları sararıp dökülmüş kuru ve çıplak ağaçlarıyla,elemli bir manzara arzeden sarı, ölgün bir sonbaharın hüznü içine gömülüverir birden...Bir de bakarsınız ki,duru ve sessiz bir kış değil;yine bir anda ,fırtına, kasırga ve boralarıyla etrafı kasıp kavuran nice han, hanuman ve ocakları yıkan, yerle bir eden,nice nice insanların insafsızca canına kıyan, kudurmuş selleriyle koca koca memleketleri basıp , herşeyi yerle yeksan eden şiddetli, dehşetli ve korkunç bir kış mevsiminin halet-i ruhiyesi içinde coşar,taşar,azar,vurur, kırar ve bunlardan -ama isteyerek,ama istemeyerek- bir nevi sadist bir zevk de duyar üstelik.
...

Memleketimizde iman ve ahlak kıyımı için seferber olmuş din ve maneviyat düşmanları, gençliğin psikolojik yapısını,taşımak için yer arayan heyecanlı karakterini, ne tarafa çekersen o tarafa meyyal olan hususiyetini, telkinata müsait yaratılışını pek güzel bildikleri için değil mi ki, böylesine başıboş gayesiz bir nesil yetiştirmekte bu kadar çabuk ve büyük bir kolaylıkla muvaffak olabildirler.
...

Bu güne kadar "Dünyaya geldik bir kere..Ye, iç, gül, oyna!" şeklinde ki felsefe ile hayvanların yaşayışından farksız bir havaiyat alemine sürükleyen seslerle doldurulmuş kulaklarımızı, bundan böyle her iki dünyanızı düşünen ebedi saadetiniz için olan şu samimi sözlerime verelim.

Yazıyı değerli yazar Şule Yüksel Şenler hanımefendinin Gençliğin Izdırabı kitabından özetleyip alıntıladım.

Resim ise bu cd'den.